[lp/digitaal, Plombage Records/Five Roses]
Anthony Cedric Vuagniaux is een Zwitserse multi-instrumentalist, componist en voice-over artiest in de Zwitserse cinema. Al sinds zijn zesde, hij is nu 37, is hij gefascineerd door etnische instrumenten en oude elektronische machines. De soundtracks die hij heeft gemaakt komen dan ook vrijwel zonder uitzondering tot stand met instrumenten uit de jaren 50, 60 en 70, aangevuld met klassieke dan wel etnische. Sinds 2010 zijn er 2 albums en een handvol epees van zijn hand verschenen. Allen met een zowel vintage als eigenzinnig futuristische sound. Een heerlijk bevreemdend unicum.
Nu komt deze bijzondere artiest met zijn derde werk Le Clan Des Guimauves op de proppen, hetgeen letterlijk “de stam van de marshmallows” betekent. Maar hij wil hier op muzikale wijze de avonturen vertellen van buitenaardse zigeuners die verdwaald zijn op onze planeet. Saillant detail is dat ze over een grote neus beschikken en 7 vingers aan hun linkervoet hebben. Dit maffe gegeven past ook prima bij de muziek. Deze is namelijk een speelse, licht naïef en cabaretesk klinkende mix van soundtracks van vervlogen tijden, speelgoedmuziek, synthpop, minimal music, krautrock en klassiek getinte muziek. Met hakkebord, strijkinstrumenten, pomporgel, bas, mondharmonica, fluit, speelgoedinstrumenten, uiteenlopende synthesizers, percussie instrumenten en zang/stem (samples) laat hij een behoorlijk excentriek geluid horen. Het weet je door de intieme en sympathieke sfeer wel volledig in te pakken. Het klinkt soms als de soundtrack voor Baantjes in de ruimte. Het geheel houdt een bevreemdend midden tussen Klimperei, Jean-Michel Jarre, Neu!, Pascal Comelade, Broadcast en Jean-Jacques Perrey. Een beetje vreemd, maar wel lekker!
door Jan Willem Broek
Comments
You can follow this conversation by subscribing to the comment feed for this post.