De nieuwste cd van TV on the Radio laat zich moelijk in woorden samenvatten. Het is een complexe release, op meerdere vlakken. Productie, muziek en teksten bestrijken zo’n breed palet dat zelfs een waslijst aan hokjes nutteloos wordt. Want wat heeft een dergelijke opsomming voor zin als werkelijk alles EN meer voorbijkomt in slechts vijftig minuten? Luisteren naar ‘Dear Science’ is een oefening in nederigheid: het positieve daarvan is dat herbeluistering weken na de release (nog) steeds nieuwe inzichten oplevert, wat vrij bijzonder is gezien de houdbaarheid van menige release. Maar het frustreert ook, al die lagen die de songs op Dear Science kenmerken. Hoekige, dansbare ritmes zetten de toon in de meeste nummers en klinken zorgeloos, luchtig en vrolijk. Gitaren hoor je nauwelijks, qua stijl zijn Prince, Marvin Gaye (de kopstem!) en Motown (strijkers!) duidelijk herkenbaar. De zorgeloosheid duurt helaas nooit lang, want over het merendeel van ‘Dear Science’ hangen donkere wolken, in de vorm van oorlog (‘Red Dress’ is hier geen liefdesbetuiging) en de hiphop van ‘DLZ’. ‘Dear Science’ lijkt niet te kunnen kiezen tussen grote en kleine thema’s, maar het slotakkoord ‘Lover’s Day’ met bijzonder expliciete teksten, laat niets te raden over. Muzikale hoogtepunten zijn het catchy ‘Dancing Choose’ (de ritmebox!), het utopische ‘Golden Age’, dat na de presidentsverkiezingen in Amerika een nieuwe betekenis krijgt, en het magische ‘Love Dog’, dat in een lang coda boven zichzelf uitstijgt. EvR
TV On The Radio leek me altijd een band waar ik helemaal niks mee kan (te druk/vol, humorloos, geen liedjes etc.; geen idee of dat beeld klopt), maar inmiddels heb ik van zoveel totaal verschillende kanten al het "die nieuwe TVOTR móet je horen" sein gekregen dat ik het toch maar eens ga proberen.
Geplaatst door: Hiram | 17 november 2008 om 15:20
humor hebben ze wel hoor, zij het wat absurdistisch. Bekijk het clipje van 'Golden Age' maar ns op YouTube.
Geplaatst door: EvR | 19 november 2008 om 09:34