The Art of Webcam Sex

"Give me just a second, baby", zegt ze. "Just a second." Ze neemt twee korte hijsen van haar sigaret, kijkt een keer achterom en trekt haar bh'tje recht, om het vervolgens meteen maar uit te trekken. Ze heeft golvend, donker haar, en een brillenhoofd. Het nachtkastje waar het montuurtje en de asbak op liggen, staat vermoedelijk net buiten beeld. Echt knap is ze niet, lelijk ook niet. Ze neemt snel nog een trekje en legt dan de sigaret echt weg. Dan plaatst ze haar hand naar achteren, op het broekje van de man achter haar en zegt ze tegen de camera: "Hey baby".

Zo gaat dat, in de negen vierkante meter slaapkamer van dit anonieme koppel. Iedereen moet natuurlijk zelf weten wat hij met zijn webcam doet, maar deze twee zien eruit alsof ze er noch rijk noch gelukkig van worden. Er hangen smoezelige gordijntjes en er staat een nogal vormloze schemerlamp. Zou het echt zo slecht verdienen? Of zouden mannen die van webcamsex houden zich automatisch ook thuisvoelen in minimalistische Oostblok interieurs?

Hoe lang zullen ze hebben moeten wachten? Is het aanpezen en moet je zes keer op een avond of zit je de helft van de avond voor jan joker in je ondergoed te wachten tot eindelijk die zoemer gaat? Om dan vervolgens een trekkende man op het scherm te zien verschijnen, die je vraagt je kontje richting camera te draaien? Het zijn misschien een beetje veel vragen ineen, maar ik ben dan ook nog nooit op het idee gekomen om voor twee euro per minuut een privé chat in te duiken. Echt niet. "Do you like it baby?", vraagt de dame aan de camera, terwijl ze haar tong zachtjes over de pik laat glijden.

 

Eerlijk gezegd vind ik het een beetje tegenvallen. Of toepasselijker: ik vind het nogal onbevredigend. En niet omdat het feestje voor het hoogtepunt afgebroken wordt. Mij was voorspeld dat kunstenaar Constant Dullaart de webcammeisjes live ging verleiden om een stukje Shakespeare voor te dragen in plaats van hun tieten te masseren. We zijn op het Incubate festival in Tilburg, en daar reflecteert men graag op het internettijdperk. Het moet een hele mindfuck voor ze zijn, een scène uit Romeo & Juliet, en dat is dan weer kunst. Ik probeerde me al voor te stellen hoe dat zou gaan. Of ze het graag zouden doen, of dat ze het gevoel zouden hebben in de maling genomen te worden.

Er kwam helaas geen Shakespeare aan te pas. Wel zwaaide Dullaart zachtjes met een dvd-logo, precies zoals de screensaver van mijn speler thuis. Wat hij daar mee bedoelde, ontging me eerlijk gezegd. We hebben met een zaal vol toeschouwers naar de seksende stelletjes gezwaaid. Dat was ook heel vervreemdend voor ze. En toen was het klaar, na drie privé sessies, waarbij het een keer zelfs tot penetratie kwam. Dat was het dan, kunst met webcamsex. En toch, achteraf vond ik het toch een stuk fascinerender dan op het moment zelf.

Ik dacht na afloop steeds aan die man, die vanaf het begin door had dat er iets niet pluis was. Zij twijfelde ook, dat merkte je. "What's that dvd logo about, are you gonna record it?", vroeg ze nog. Je zag haar aarzelen, maar ze besloot toch maar te doen wat de meeste klanten willen. Terwijl ze zich routineus - of is het ongeïnteresseerd? - over haar man heen liet zakken, bewoog die zijn hand al naar de knop. Ik moest ineens denken aan al die digitale luikjes waarachter twee of zelfs drie mensen in tochtige ruimtes liggen te wachten tot de gong gaat en ze hun kunstje mogen doen. In een constante staat van gekunstelde semi-opgewondenheid. Daar zwaaiend en lachend tussen veertig festivalbezoekers kon ik maar een ding denken: wat een onmetelijke tragiek.

De performance Webcam Girls van Constant Dullaart was vrijdag 17-09-2010 te zien op het Incubate Festival in Tilburg.

(Atze de Vrieze)

(dit artikel verscheen eerder op Atze's blog)

Comments

[Geplaatst door: Jan Willem]

Geweldig stuk! Het legt op pijnlijke wijze bloot (dat is geen bedoelde woordspeling) van iets dat iets kan zijn maar niets is. Op een vreemde wijze doet het me denken aan mijn interview ooit met Bill Callahan, een man die ik hoog had zitten, maar die zich geen raad wist met een interview en me eigenlijk in een heel surrealistische situatie manoeuvreerde. De beschrijving van die situatie was toen leuker dan het interview zelf.

[Geplaatst door: Ludo]

volgens mij zijn dat soort modellen eerder geneigd met een vuurrode lipstick I AM A SLUT op hun voorgevel te pennen dan iets uit Shakespeare voor te dragen.

[Geplaatst door: jb]

Het is maar een momentopname van het fenomeen webcamsex. Om echt een goede indruk te krijgen zul je toch echt wat meer chatrooms moeten bezoeken. Wat wel vaak een probleem is, is dat veel modellen geen engels begrijpen en daardoor niet aan je wensen tegemoet kunnen komen. Maar voor echt goede amateur cammodellen zou je eens http://www.webcamsexvideo.nl kunnen bezoeken.