HHH toen hij de dingen nog niet zo zwart/wit zag
Nee, ik heb z'n vermaledijde Tractatuzzz niet gelezen. Sterker nog, ik heb de nieuwe Liturgy nog niet eens gehoord; ligt echt té zwaar op de maag tussen m'n hedendaagse dieet van Eddie Money, Bob Seger en Little Big Town. Maar de Grote Niet Te Vermijden Transcendentale Black Metal Oorlog is nu met enige vertraging dan toch echt in alle hevigheid losgebarsten, en ik moet er toch even mijn twee centen over kwijt.
That's right. Shut up and play yer guitar, Hunter. Zappataanse zelfspot, en dan voor 't eggie, simpel als dat. Ik zit wat dat betreft helemaal op één lijn met HHH's USBM collega en voormalig tourmaatje Woe, die eerder deze maand in een open brief aan HHH zonder pardon en met goede argumenten de vloer aan veegde met Liturgy's stuitende zelfpijperij. Zoals yours truly ook al eens eerder opmerkte, ligt de grote kracht van Amerikaanse black metal inderdaad in het gevrijwaard zijn van ye olde Norse dogma's, maar wat HHH met zijn hifalutin' proefballonnetjes doet is een nieuwe dwangbuis creëren in plaats van zich wentelen in de bevrijding van de oude. Zijn pamflettisme is welbeschouwd gewoon een update van het aloude black metal ist krieg adagium. Bovendien, en dat is misschien nog wel kwalijker, spreekt er uit Liturgy’s out with the old, in with the new herwaardering aller waarden (ha!) een onvergeeflijke minachting ten aanzien van alle andere blackmetalcollega's. Pak 'm beet, Burzum, Emperor, Leviathan? Dat soort Hyperboreeërs (echt, hij verzint ze waar je bij staat) ontstijgt de aardse modderpoel niet afdoende in HHH's witte boekje.
In zijn vandaag gepubliceerde reactie op de open brief van Woe laat HHH zich nog maar weer eens kennen als een fantast met oogkleppen. Of is dat juist wat iemand tot een visionair maakt? Zou zomaar kunnen, maar waar het om gaat is dat HHH het er gewoon véél te dik bovenop legt; dat humorloze gepaplepel, dát maakt hem tot een hipster, niet zijn muziek. Die spreekt namelijk voor zich (hierin ben ik het niet eens met Mr. Woe): dat bv. die burstbeats écht vernieuwend zijn (wezenlijk verschillend van amateuristisch wobbelende blastbeats) en Liturgy een begenadigd samenspelend kwartet, hoort iedere echte-echte-echte (black)metal- of muziekliefhebber zelf wel. Een zeker mysterie bewaren en vertrouwen op de zelfredzaamheid van de luisteraar zijn van levensbelang in popmuziek, en met al dat saaie, doodserieuze geannoteerde voorkauwen minacht je behalve zoals gezegd de rijke en gevarieerde blackmetalgeschiedenis ook je publiek, en uiteindelijk zelfs je eigen muziek, die dus in de ogen van HHH blijkbaar toch de kracht en eloquentie mist die verdere uitleg overbodig maakt. Kijk, je komt al uit Brooklyn, draagt skinny jeans en vooruit, zo’n zelfverzonnen genrenaam kunnen we als 2.0 promotool ook nog wel billijken. Maar that’ll do, daar kan je gewoon de boer mee op, vlugschrift schmugschrift; wij zijn niet achterlijk, nigga please!
Wat Hunter bij wijze van chill pill vooral moet doen - naast gewoon op tour gaan met Marduk of Absu en véél bier drinken, in plaats van spelen in één of ander vaag 020 kraakhol (waar ik ze vorig jaar zag) of bij de charlatans van Incubate - is zijn Immortal plaatjes (of waarschijnlijk mp3tjes; zoals iemand terecht opmerkte, 't is nog maar een menneke) weer eens onder het stof vandaan halen. Abbath en zijn merry bunch of original Hyperborean gangsta's spelen hun black metal onverminderd hartverscheurend, vervoerend, episch, 'transcendentaal', tomaytoe, tomahtoe terwijl ze ondertussen in Kung Fu Pandavermomming de horlepiep dansen en Popeye naar de kroon schmieren. Je kunt het Hunter! Ik bedoel, titel van die eerste Liturgy EP, inside Tupac-meets-black-metal joke, toch? Nou dan! Jij Pure Holocaust door je loft laten schallen, ga ik m’n Aesthethica-cherry poppen.
… en toch, en toch. In HHH's reactie van vandaag lijkt zowaar een klein beetje vallend-kwartje-hoop te gloren. In de eerste zin er een volstrekt overbodig "ad hominem" tegenaan gooien? Dat doet 'ie er om. Alsof hij wil zeggen: "Jullie willen Ivy League? Dan kan je het godverdomme krijgen ook…" You go girl!
door Thijs Gouwerok.
Ingewikkeld verhaal Thijs. Wat is precies je punt?
Geplaatst door: monique | 20 juni 2011 om 23:26
Grappig stukkie hoor, maar ff 2¢ in 't algemene van mij, want die blogosphere en al hun oeverloze gelul sjongejonge … :)
Ik snap niet waarom die legioenen Evola- en Nietzschemisinterpreterende nazimannetjes makkelijker wegkomen met hun eigenpijpende racistisch superioriteitsgezwatel dan Hunter, die m.i. een stuk intelligenter overkomt dan voornoemde types.
Niks mis met bierdrinken of Immortal, maar is er dan echt geen ruimte voor iets anders. En dan dat argument van "het is maar muziek", als je dat vindt luister dan ook gewoon alleen naar de muziek en laat je dan niet afleiden door Hunters geschrijf, symposia of interviews.
Geplaatst door: Martijn Busink | 20 juni 2011 om 23:28
Punt? Shut up & play yer guitar, denk ik. Jammer genoeg voor jullie speel ik geen gitaar ;)
Geplaatst door: Thijs | 20 juni 2011 om 23:32
Natuurlijk is er wel ruimte voor iets anders, (en ik vind Liturgy's eerste plaat ook erg goed en bijzonder, voor zover dat niet duidelijk was) maar ik stoorde me er n.a.v. dat debat met Woe inderdaad nogal aan dat hij z'n *muziek* doodserieus denkt te moeten gaan uitleggen alsof we een stelletje dove imbecielen zijn; misschien juist wel omdat ik van een intelligent persoon als hij meer tact verwacht, wie zal het zeggen. Al die Nietschzeaanse Noorse jokers en hun trouwe toetsenbordlakeien moet ik alleen maar om lachen hoor, dat gaat voor mij ook helemaal niet over de muziek verder.
Geplaatst door: Thijs | 20 juni 2011 om 23:43
Black metal is not about shut up and play your drums or guitar. Er zit altijd een soort van maatschappijkritiek in.
Las laatst een verhaal over Gaahl en was zwaar onder de indruk. Homo van het jaar in Bergen en nu bezig met mode.
Geplaatst door: monique | 20 juni 2011 om 23:48
Ik luister nooit naar muziek als maatschappijkritiek, dat is voor hippies en punkers; daarom hou ik juist zo van metal.
Geplaatst door: Thijs | 21 juni 2011 om 00:06
Grappig en je haalt wel Nietzsche aan.
Geplaatst door: monique | 21 juni 2011 om 00:09
En Seinfeld, Zappa en Finkers ;-)
Geplaatst door: Thijs | 21 juni 2011 om 00:16
Onlangs weer wat verhalen van Karen Spaink gelezen over metal. Zo mooi.
Geplaatst door: monique | 21 juni 2011 om 00:26
Maatschappijkritiek? Watain ben ik niet kapot van, maar hun term 'spirituele punk' zie ik wel wat in. Alles mot kapot, maar dan op een ander niveau. En waar politiek extreem links en extreem rechts op elkaar gaan lijken kun je dat ook in de 'hogere sferen' zien.
Liturgy erkent dat tenminste en is niet te angstig om dat gewoon die 'grote woorden' eens te gebruiken in plaats van de terminologie te plunderen maar wel te blijven benadrukken dat je niet religieus bent of in god gelooft.
Moet wel zeggen dat ik dat essay nog steeds moet lezen hoor, maar 't lijkt me beter in elkaar zitten dan Vargsmål. :)
Geplaatst door: Martijn Busink | 21 juni 2011 om 08:24
Nou ja, dat bedoel ik, die fabeltjes van Varg en co. zijn uiteraard nog veel grotere kul, maar daar hoeven we geen woorden meer aan vuil te maken toch? Wil natuurlijk niet zeggen dat ik ze daarmee off the hook laat zoals je eerder suggereerde.
Geplaatst door: Thijs | 21 juni 2011 om 08:42
Nee, niet voor jou, maar voor al diegenen die open brieven schrijven.
Dat er keyboardjihadi's zijn die op fora los gaan over tr00-heid van bandjes enzo was ik al wel aan gewend en natuurlijk speelt HHH met vuur (extremisten), maar dit neemt langzaamaan buitenproportionele vormen aan.
HHH een beetje over-de-top, maar dat vind ik dan wel weer erg metal. :)
Geplaatst door: Martijn Busink | 21 juni 2011 om 09:11
Natuurlijk is die hele true-or-false flame war achterlijk, maar wat dingetje Woe juist zegt is dat HHH alleen maar olie op het vuur gooit met zijn *eigen* starre houding. En ik ben het met je eens, dat sticking to his guns is op een bepaalse manier ook wel cool, maar zowel de verpakking als de inhoud staan me nogal tegen, dus wat koop je er dan nog voor ;-)
Geplaatst door: Thijs | 21 juni 2011 om 09:23
Ten eerste - als je aan deze discussie wilt deelnemen, neem dan in de elk geval de moeite om Hunter's essay te lezen. Anders weet je per definitie niet waar je het over hebt.
Ten tweede - Liturgy's muziek is wel degelijk vernieuwend, er is geen enkele andere black metal band die zo klinkt. Er zijn wel een aantal, voornamelijk Amerikaanse bands, die iets vergelijkbaars doen (Krallice bijvoorbeeld), maar Liturgy doet het muzikaal gezien toch allemaal net even anders.
Ten derde - ik begrijp niet waar de haat vandaan komt tegen muzikanten die een filosofische onderbouwing van hun werk presenteren. Dit is in andere vormen van kunst nooit anders geweest - men denke aan schilders als Kandinsky, Mondriaan of Rothko; of aan alle grote literatoren; of aan filmmakers als Godard, Tarkovsky of Weerasethakul. Zelfs in de muziek is dit fenomeen niet onbekend - men denke aan een dirigent als Celibidache, of dichter bij huis voor lezers van dit forum, bands als Secret Chiefs 3 of Deathspell Omega.
Voorts onderschrijf ik de mening van Martijn - het is black metal adepten wel toegestaan de meest onzinnige neo-sociaal-Darwinistiche theorieën te spuien, maar als er dan eens een echt gedegen analyse van het genre wordt gepubliceerd gaat daat over de hoofden van de meeste fanatieke aanhangers...
Geplaatst door: Frankco | 21 juni 2011 om 10:38
Punt 1: Heb je gelijk in. Ik reageer hier met name op de in mijn ogen teleurstellende reactie van HHH op de open brif van Woe.
Punt 3: Het is zeker geen haat (ik formuleer het graag scherp om de discussie op gang te trekken), maar ik zit er niet (nooit) op te wachten en vindt het zoals gezegd nogal paternalistisch overkomen én de kracht van je eigen kunst ondermijnen.
Punt 2 (ja, Liturgy is een goede band en ook vernieuwend, maar niet zo erg als HHH wil doen voorkomen) en 4 (nee, ik praat de truie black metal kul niet goed of fout, die maakt zichzelf al belachelijk genoeg) heb ik hierboven al getackled.
Geplaatst door: Thijs | 21 juni 2011 om 10:53
Om nog even op punt 1 terug te komen: Ik lees het niet omdat ik dat manifest als een soort spoiler (alsof je de afloop van de film vantevoren al weet) zie, ik vind het veel leuker om m'n eigen mening over muziek te vormen dan die ge-force feed te krijgen door de maker. Toen ik Liturgy 2 jaar geleden voor 't eerst hoorde wist ik nauwelijks iets van ze en dat beviel me eigenlijk een stuk beter, zoals gezegd is de muziek van zichzelf al duidelijk en krachtig genoeg.
Geplaatst door: Thijs | 21 juni 2011 om 11:36
Heerlijke Thijsiaanse tekst (die "echte-echte-echte" overtroefing is natuurlijk winning.) Maar dit nodigt wel uit tot verkenning (zo even snel lezend in zijn manifest lult hij niet eens poep, wel hilarische diagrammen :)
Geplaatst door: OMC | 21 juni 2011 om 15:58
Als fan van Lars von Trier, de performance artiest (ook wel de filmmaker, maar toch vooral de performance artiest), zie ik de lol wel in van een lekker dik aangezet pamflet vol neologismen dat flink tegen de meute aanschopt. Het is alleen jammer dat HHH geen humor heeft, maar dat hyperserieuze past wel bij zijn leeftijd.
Wat betreft de burstbeat heeft HHH gewoon gelijk, hoewel het vreemd is dat hij de enorm voor de hand liggende seksuele connotaties nooit noemt.
De meeste van zijn ideeën vind ik verder zodra je ze ontdoet van hun Hegeliaanse mist een nogal een hoog "Duh!"-gehalte hebben. Muziek als middel tot transcendentie, daar is het ongeveer allemaal mee begonnen.
Het meest bevreemdt me overigens de kwalificatie 'hipster' voor de contactgestoorde filosofienerd HHH. Hij kan waarschijnlijk Vampire Weekend nog niet eens van LCD Soundsystem onderscheiden.
Geplaatst door: Martijn | 21 juni 2011 om 18:13
Nou, ik heb het album eens opgezet en ik mag dit graag. Ze hebben duidelijk een idee (itt Krallice wat ik echt doodsaaie muzikanten-muziek vind.)
Dan die open brief van Woe:
"You come from a position of privilege. By being young, white, attending an Ivy League school, and aligning yourself with the Brooklyn art scene instead of the metal scene..."
Daar krijg ik nou altijd zo de schijterij van. "Maar heb je wel in de mijnen gewerkt man! En daarna in Vietnam gevochten! En daarna uit vuilnisbakken gegeten? Dan moet je overal over zwijgen, pak aan en bij een bank werken."
Geplaatst door: OMC | 22 juni 2011 om 11:20
Eensch (ook wat betreft Krallice trws). Black metal was bovendien (als heer Woe die kaart dan toch wil spelen) nooit working class muziek, maar juist elitair.
Geplaatst door: Thijs | 22 juni 2011 om 12:16
jullie barbaren! krallice doodsaai noemen! dat jullie branden in hel!
Geplaatst door: bas | 22 juni 2011 om 12:38
Het feit dat je het taalgebruik van HHH als een collectie neologismen kwalificeert bewijst dat je geen flauw idee hebt wat er eigenlijk in dat essay staat, en waar hij zijn ideeën vandaan haalt.
Geplaatst door: Frankco | 22 juni 2011 om 12:51
Thijs, als je HHH's essay niet leest omdat je dat als een spolier ziet (waar ik verder geen problemen mee heb), dan raad ik je aan om je te onthouden van welk commentaar dan ook op de extra-muzikale aspecten van Liturgy.
Wat het meest opvalt aan deze discussie, die het Internet aardig in beroering brengt, is dat er een soort afkeer van intellectuele overpeinzingen uit spreekt. Liturgy wordt niet zozeer aangevallen om hun muziek alswel om het feit dat er een begeleidend essay is geschreven. Hoe anders was dit in vroeger tijden, toen elke nieuwe stroming binnen de kunst haar komst aankondigde met een manifest of een schotschrift.
Geplaatst door: Frankco | 22 juni 2011 om 12:58
Precies, dat laatste viel me ook al op.
Dat zon-aspect van zijn essay wordt overigens mooi in praktijk gebracht met die satanische Beach Boys via Panda Bear fragmenten.
re: trveheid. Het stomme is dat je dat spel altijd verliest. Iemand is altijd echter, net zolang tot je een duel krijgt met Varg die a la Willem Defoe in Born on the 4th July begint van: "maar heb jij wel kerken in de fik gestoken?"
Geplaatst door: OMC | 22 juni 2011 om 13:45
Ik ben gek op (al dan niet intellectueel) overpeinzen (en ja, ik ben soms ook nog zo brutaal om het op te schrijven ), maar word daarin bij voorkeur niet, en zeker niet bij voorbaat al, zó nadrukkelijk bij de hand genomen. Zoals gezegd, ik vind het veel leuker om m'n eigen mening te vormen, en doe dat het liefst op basis van allereerst de muziek zelf en daarnaast willekeurige signifiers die een zekere onduidelijkheid of openheid met zich meebrengen en waar ik naar believen mee kan spelen. Of die situatie zich zo ideaal voordoet heb je uiteraard niet altijd in de hand en het is ook enorm arbitrair, egoïstisch of zelfs 'niet eerlijk', maar goed, in kunstbeleving ben je niemand wat verschuldigd verder (ook de artiest zelf niet; als je het hebt over kunst*kritiek* ligt het inderdaad wel net even wat anders, maar niet veel!), we hebben het hier niet over een rechtszaak (hoewel...) of hersenchirurgie. En natuurlijk kan ik best dat manifest lezen en het kritisch bekijken of naast me neer leggen, 'spoiler' is in die zin een beetje een overdreven term, maar ik denk echt dat het mij eerder gaat hinderen dan helpen in mijn waardering voor Liturgy's muziek, en dát is eigenlijk vooral waar het me hier om gaat.
Ik volg uiteraard niet alle Liturgy discussie, maar ik had de indruk dat de meeste kritiek toch van de "dit is geen black metal!" variant was, maar ik kan me vergissen. Ik heb dit stukje juist geschreven omdat ik de muziek (eerste plaat en live) wél erg goed vind, ondanks het feit dat HHH wat mij betreft een veel te grote tight ass is die het zichzelf daardoor alleen maar moeilijker maakt. Is (ondanks al die plaagstootjes) echt bedoeld als welgemeend 'advies' van een liefhebber, en daarom heb ik me (overigens ook n.a.v. een discussie op Twitter) toch maar laten verleiden tot dit stukje; ik besef me terdege dat HHH bekritiseren vandaag de dag een beetje shooting fish in a barrel is, maar ik heb het idee dat ik toch iets te zeggen heb wat ik nog niet ergens anders zo heb gelezen.
En ik weet dat Hyperboreïsch geen neologisme is hoor, heb 't netjes opgegoogled :)
Geplaatst door: Thijs | 22 juni 2011 om 13:54