De Subjectivisten

Triorecensie: Nada Surf - The Stars Are Indifferent To Astronomy

Het nieuwe album van Nada Surf (en hun aanwezigheid hier te lande) zorgt voor drie bespiegelingen over hoe het ooit was.

THIS MORTAL COIL BOX

[4cdbox, 4ad]

Eind jaren 80/begin jaren 90 is het vooral het voortreffelijke Britse 4ad-label dat mijn muzikale smaak beheerst en zelfs dicteert. Overigens denk ik in eerste instantie dat er eigenlijk AAD (ofwel Analog recording, Analog mixing, Digital transfer) moet staan en zie deze “fout” vervolgens op meerdere cd’s staan met eveneens fraaie voorkanten, die ik dan gevoeglijk uit de bakken vis. Ja en zo word je bij toeval fan van een label. Dat label is al in 1979 opgericht door de van Beggars Banquet afkomstige Ivo Watts-Russell, hoewel het een jaar lang nog Axis heet, waarbij ik dus pas veel later aanhaak. Bands als Cocteau Twins, Xmal Deutschland, In Camera, Dead Can Dance, Bauhaus, Throwing Muses, Pixies, Pale Saints, Lush, Modern English, Mass, The Birthday Party, Clan Of Xymox, Dif Juz, His Name Is Alive, Le Mystère Des Voix Bulgares en later nog veel meer draaien overuren bij mij. Al hun hoezen zijn gestoken in de prachtige ontwerpen van Vaughan Oliver, die een heel belangrijke stempel drukt op de uitstraling van het dan toch wel magisch/mysterieuze label. Tot de eeuwwisseling is 4ad sowieso het beste vertegenwoordigd in mijn collectie en haast het blind aanschaffen waard. Daarna is een ander verhaal.Bij al die genoemde bands mag zeker This Mortal Coil niet ontbreken, die hun naam ontlenen aan het toneelstuk Hamlet van Shakespeare dat een poëtische verwijzing is naar de aardse toestand.

Disco Inferno - The 5 EPs

[cd, One Little Indian]

Eerst wilde ik deze compilatie gewoon in het Schaduwkabinet onderbrengen, maar ik werd overmand door nostalgie bij het horen van deze muziek. Nu ons Hotel Nostalgia geopend is, heb ik besloten daar een kamer te boeken.

Kartonnen kaartjes

Vorig jaar liep ik naar het postkantoor voor kaartjes voor een optreden van Neil Young. Dat bleek niet meer te kunnen. Op de terugweg bedacht ik dit liedje, op wijs van Don' let it bring you down van de beste man.