De Subjectivisten

Jaarlijst 2014 – Martijn

In 2015 stonden metal en de meer abstracte geluidskunst op een laag pitje in huize Busink. Er waren bijvoorbeeld sterke comebackplaten van At The Gates en The Haunted maar vooral een uitstekende plaat van Horrendous die ze naar de kroon steekt maar ik heb ’m nog maar een keer gehoord. (Amerikaanse) hip hop stond na jaren verwaarlozen weer stevig op de radar, maar dat kwam dus neer op achterstallig onderhoud en mijn grootste ontdekkingen van bijvoorbeeld Chaundon, White Mandingos, Lady Of Rage en Jean Grae zijn te oud om mee te doen en oudgediende Wu-Tang Clan delivert helaas niet met A Better Tomorrow. Nog wat bubbling unders natuurlijk van bijvoorbeeld Teitanblood, Ø, Cretin, Siavash Amini en Yara, maar 25 is 25. Dus ja, subjectief als altijd hier mijn 25 favoriete platen van het afgelopen jaar.

Jaarlijst 2014: Bas

2014, het jaar van weinig schrijven maar veel luisteren. Steeds meer liefhebber, steeds minder scribent, en het bevalt me eigenlijk prima. Muzikaal is 2014 vooral het jaar van Dirk Serries, (mede)verantwoordelijk voor vier albums in mijn top 20, het mooiste concert van het jaar (YODOK III in De Singer in Rijkevorsel), en ook nog eens de mooiste reissue van het jaar (Continuum I + II op een prachtige 3lp set, zijn project met Steven Wilson van Porcupine Tree / Bass Communion). Zonder zijn muziek zou mijn 2014 een stuk minder mooi zijn geweest.

Jaarlijst 2014: Ludo

I'm only waiting for the star collector to come and sweep me up, right off my feet.

Jaarlijst 2013 (Martijn)

De afgelopen jaren vond ik het nooit moeilijk een nummer een te kiezen, of überhaupt een jaarlijst samen te stellen. Dit jaar kwam het een stuk minder makkelijk, ik weet niet waar het precies aan ligt maar het effect omschreven in dit recente Invisible Oranges artikel speelt zeker een rol. Gedoodverfde favorieten die niet kietelen of die ik wel hoor maar er geen bal aan vind (Sunbather, Random Access Memories en Yeezus, om er maar een paar te noemen).

Jaarlijst: Top 13 van 2013 (Bas)

 

1. Dirk Serries – Microphonics XXI-XXV
2. Äänipää – Through a Pre-Memory
3. Pharmakon – Abandon
4. Fire! Orchestra – Exit!
5. Oneirogen – Kiasma
6. Shining – One One One
7. Monomyth – Monomyth
8. Field Rotation – Fatalist: The Repetition of History
9. Destruction Unit – Deep Trip
10. (Ensemble Pearl) – (Ensemble Pearl)
11. Mannheim – Super-Empowered
12. Sebastian Plano – Impetus
13. Burial – Truant / Rough Sleeper

Jaarlijst 2013: Ludo

What are you doing tonight?
What are you doing now?

Jaarlijst 2012: Sietse

Onder het motto, beter laat dan nooit dan toch nog maar eens de tijd genomen om eens wat woorden op papier (nou ja, je weet wel virtueel he) te zetten over het muzikale jaar 2012 (in het Nederlands wel te verstaan, voor vreemde talen moet je maar even googlen). En eigenlijk was het wel logisch dat het even duurde, want het was een bijzonder moeilijk jaar voor mij. Zeer veel mooie nieuwe releases gehoord en concerten gezien waar ik niet zo maar even een top 10 uit kon persen. Hier wat woorden over de releases.

Jaarlijst 2012: Martijn

Dit jaar lijkt in het extremere metalsegment de doomboom krakend tot stilstand te zijn gekomen. Na enkele jaren geleden de subgolf funeral doom is nu de sludge/postcore haar echte creatieve periode voorbij. Er verschijnt veel, van goede kwaliteit ook, maar er is weinig geweest waar ik écht heel erg van onder de indruk was. Te veel sludgy doom met giallo titels (E-wiz), te veel epische hard-zacht dynamiek (NeurIsis), de tijd dat dat allemaal spannend is een beetje voorbij, ondanks erg goede platen van bijvoorbeeld Kontinuum, Krakow en Serpentine Path. Chaotische black/death metal bandjes schieten nu ook als paddestoelen uit de grond, het valt te bezien hoeveel Witchrists en Proclamations je precies nodig hebt. R'n'b daarentegen lijkt onder leiding van bijvoorbeeld The Weeknd een interessante psychedelische periode te zijn ingegaan, met bijvoorbeeld Jhené Aiko en toch vrij vreemde muziek als XXYYXX. De Bulgaarse pop-folkscene doet nog gewoon haar ding maar ik moet zeggen dat de 2012 output van Cvetelina Yaneva, Dzjena en Kali me erg goed bevalt, zonder veel vernieuwing.

Jaarlijst 2012: Bas

De oude seniele man heeft gewonnen.

Cinema in 2012 (Olaf)

2012 was het filmjaar waarin ik voelde dat ik oud werd. Iedere keer als ik naar de film ging viel het me op dat ik naar een geperforeerd doek zat een kijken. Voor de jongere lezers: een gaatjesdoek. De film wordt anno 2012 in menig theater namelijk geprojecteerd op een doek met kleine gaatjes en – dit is het punt – dat irriteerde me dit jaar mateloos.

Jaarlijst 2012: Ludo

It's a good day
For a landslide

Jaarlijst 2011: Martijn

Elk jaar worden er retrospectieve stellingen gedaan over de kwaliteit van het muziekjaar maar eigenlijk is elk jaar even goed of slecht. En er is altijd nog genoeg oud materiaal om uit te zoeken als het wat minder gaat met het nieuwe werk. Dan nog, ik heb het gevoel tijd te kort om alles wat ik wil horen ook aandacht te geven. Blij dus dat ik Subjectivist ben en geen objectief oordeel hoef te geven, voor mij was er in ieder geval weer genoeg te beleven, ook in 2011.

Jaarlijst 2011: Thijs Z.

Het is alweer even januari. Ik eet zonet de laatste koude oliebol op. De Jip-en-Janneke-champagne is er ook doorheen. Het aantal luisteraars van Radio 2 halveert met de dag. Het perfecte moment om even terug te blikken op 2011.

Het jaar waarin Amy en Steve overleden, en Kim Jong-Il geheel volgens de profetie transformeerde in een vuurspuwende draak en zijn rechtmatige plek innam aan de sterrenhemel. Het jaar ook waarin de Arabische wereld een paar giant steps vooruit zette, en de Westerse een pas op de plaats moest maken. En het jaar waarin tien dolgelukkige muzikale acts een plek veroverden in mijn jaarlijstje.

(Thijs Zilverberg)

Een soort van jaarlijst

Precies een jaar geleden besloot ik Nederland een tijdje te verlaten. Na een omweg via Barcelona en Sevilla kwam ik terecht in Granada. Het leven is er niet altijd even gemakkelijk: de zomers zijn er heet, de winters koud, zeker wanneer blijkt dat centrale verwarming afwezig is in de woonruimte. Een elektrische kachel biedt uitkomst totdat je de elektriciteitsrekening ziet. Er is me verteld dat er nergens meer Erasmus-studenten rondlopen dan in Granada, en dat verbaast me niet. Italianen, Amerikanen en Fransozen zie je overal, de overige buitenlanders zijn toeristen op doorreis, met een tussenstop voor het Alhambra. Granada is een plek waar niemand lang lijkt te blijven.

 

Cinema in 2011 (Olaf)

Vorig jaar schreef ik dat mijn eindejaarlijst waarschijnlijk de laatste was die serieus te nemen was. Het valt nog mee. Ook dit jaar kost het me geen enkele moeite er een top twintig uit te rammen, al zijn de dagen dat ik mezelf veelkijker noemde waarschijnlijk voorgoed voorbij. 2011 was voor mij het jaar van de Britten, en van Nicolas Roeg en Wim Wenders, het jaar waarin ik weer een hele stapel documentaires zag. En het jaar van die vrouwelijke cineaste die het hem weer flikte.

Jaarlijst 2011: Bas

Over eenzame zuchtmeisjesambient en Noorse noise.

Jaarlijst 2011: Ludo

'Tear jerker, shadow lurker, wonder worker, reach a bit further.'

Jaarlijst 2010: Martijn B.

De lijstjes van anderen doornemend ben ik nog druk bezig 2010 nader te inspecteren, met name de zogenaamde witch house heeft mijn speciale aandacht. (Grofweg) Mater Suspiria Vision, Ensemble Economique, Salem, oOoOO, †‡†, Modern Witch, Demdike Stare, het klinkt zeer interessant, maar ik kwam er nog even niet aan toe dit afgelopen jaar. Ik deel in ieder geval de liefde voor oude horror- en andere 'B'-films, zoals die van de ons recent ontvallen Jean Rollin, wiens werk gedurende dit jaar zeer betaalbaar op dvd is gezet. Films van vorig jaar heb ik sowieso niet gezien, maar ik reken reissues ook mee in de muzieklijst dus zo heb ik heb er toch nog een paar kunnen opvoeren. Verder zoals elk jaar veel oud spul, vooral uit Azerbeidzjan, maar zelfs Rəhman Məmmədli's Ayrılıq is al een paar jaar te oud. Maar niet langer gedraald: bij deze mijn immer wankele lijst voor 2010.

Jaarlijst 2010: Stefan

Terwijl de rest van de wereld zich al vol goede moed in 2011 gestort heeft, komt die dekselse Stefan Kuschnig met zijn jaarlijstje op de proppen. En hoe!

 

Cinema in 2010 (Olaf)

 
2010 was een jaar waarin ik veel films opnieuw heb bekeken. Dat gaat dan onherroepelijk ten koste van alle kilometers nieuwe films waarvan je je aan het einde van het jaar realiseert dat je ze niet gemaakt hebt. Another year niet gezien, Honey niet gezien, enzovoort. Maar herkijken ga ik vaker doen, het liefst met wat literatuur op de bankleuning. Voor mijn verjaardag kreeg ik vier boeken over Aziatische cinema. Verdieping gaat het thema zijn voor 2011. Dus de kans bestaat dat dit mijn laatste serieus te nemen jaaroverzicht is.